💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚زناشویی- آشپزی و تغذیه- کودکان و والدین- آرایش و زیبایی- روانشناسی- اسرار خانه داری- رازهای موفقیت- دنیای مد- دکوراسیون- هنر در خانه- روابط عاطفی

چشم چرانی از نظر روانشناسی زناشویی در واقع یک مطالعه در انگلستان نشان داده مردها به‌طور میانگین روزانه 43 دقیقه را صرف خیره شدن

بخش زناشویی ایران مطلب خانواده و زندگی

چشم چرانی از نظر  روانشناسی زناشویی در واقع یک مطالعه در انگلستان نشان داده مردها به‌طور میانگین روزانه 43 دقیقه را صرف خیره شدن به جنس مخالف  و یا چشم چرانی می‌کنند که این میزان برابر با 259 ساعت یا تقریبا 11 روز در سال است. جمع این زمان در فاصله بین 18 تا 50 سالگی یک مرد می‌شود بیش از 11 ماه و 11 روز. یعنی یک مرد انگلیسی در این فاصله، قریب یک سال از عمرش را صرف کاری کرده که در فرهنگ ما اسمش «چشم چرانی» است.

لازم نیست فکرش را بکنیم که مردان ما چقدر با مردان انگلیسی مثلا، شباهت یا تفاوت دارند. آن قاعده معروف زنانه مشکل را حل می‌کند: «مرد‌ها سر وته یک کرباسند!» همه شنیده‌اند که مردان از راه چشم عاشق می‌شوند و زنان از راه گوش. این تعبیر عوامانه‌ای است از یک عنوان، از فهرست بی‌پایان تفاوت‌های میان زنان و مردان. واقعیت اثبات شده و گریزناپذیر این است که مردان در برابر جنس مخالف، ذاتا جست‌وجوگرند و چشم مهم‌ترین ابزار جست‌وجوست. 

ببینید کجا هستید

تشخیص اینکه همسرتان با نگاهش از چارچوب‌های زندگی مشترک‌تان خارج می‌شود آسان نیست. شما نمی‌توانید به مردی که از قوم و فرهنگ دیگری است یا از شهر و کشور دیگری آمده، به‌راحتی چنین برچسبی بزنید. فراموش نکنید که برای تشخیص درستی یا نادرستی یک رفتار، حتما باید به مسائل فرهنگی و مذهبی جامعه توجه کنید. این مسائل فرهنگی می‌تواند حتی از شهری به شهر دیگر هم متفاوت باشد. به همین دلیل، بدون درنظر گرفتن این فرهنگ نباید حکمی را صادر کنید. ممکن است در فرهنگ فرد مقابل‌تان، رفتاری که از نظر شما ناپسند است، کاملا طبیعی و شایسته تلقی شود؛ پس اگر با فردی که فرهنگ و تربیتی متفاوت از شما دارد ازدواج کرده‌اید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که او همان‌طور که از کودکی به شما القا شده ‌است رفتار کند. شاید بد نباشد گاهی هم دنیا را از دریچه باور‌های او ببینید و بعد در مورد رفتار‌هایش قضاوت کنید.

سنگ‌های‌تان را وا بکنید

اگر می‌خواهید زندگی مشترک موفقی داشته باشید، قبل از ازدواج نظرات خود را در مورد محدوده روابط زن و مرد (از جمله نگاه، صحبت کردن و…) با همسر آینده‌تان در میان بگذارید تا به نگاه مشترکی دست یابید. درصورتی که شما محدوده‌هایی که مورد نظرتان هست را توضیح داده‌اید و با خواستگار‌تان در مورد پایبند بودن به این مرزها توافق کرده‌اید، قضاوت در آینده برایتان راحت‌تر خواهد شد، زیرا شما با توجه به این قرارداد‌ها می‌توانید رفتار همسرتان را بررسی کرده و در موردش قضاوت کنید. شما می‌توانید بگویید که آیا فلان رفتار همسرتان در چارچوبی که قبلا در موردش توافق کرده بودید جا می‌گیرد یا طبق این چارچوب، رفتار انجام شده نادرست و سزاوار مجازات است.

این نگاه، همان نگاه است؟

اگر می‌خواهید همسرتان را به‌دلیل نگاهش متهم کنید، باید بتوانید رفتاری را متفاوت از رفتار‌های همیشگی‌اش ببینید و بعد مهر چشم‌ناپاکی و  چشم چرانی را به او بچسبانید. بعضی از افراد همین که همسرشان چشم در چشم فرد نامحرمی بیندازد یا با او گفت‌وگو کند، او را متهم می‌کنند ولی آیا واقعا او چشم چرانی می کند؟ آیا در پشت این نگاه سوء لذت وجود دارد؟ یا این فقط یک تصور است و هیچ راهی برای اثبات اینکه این نگاه ناشایست است وجود ندارد؟ اگر شما با هر رفتار همسرتان برانگیخته می‌شوید، بهتر است قبل از قضاوت در مورد او، خودتان را زیر ذره‌بین قرار دهید. اگر نتوانید ذهن‌تان را مدیریت کند، با گذشت زمان دامنه این سوء‌ظن‌ها بیشتر می‌شود و هر حرکتی از طرف مقابل زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد.

فکر‌تان را الک کنید

بعضی از افراد چون خودشان به‌صورت خودآگاه یا ناخودآگاه به این رفتار تمایل دارند، آن را به دیگران نسبت می‌دهند. درواقع آنها گاهی با یادآوری گذشته‌ای که داشته‌اند و گاهی به‌دلیل تصوراتی که هنوز در زندگی‌شان جریان دارد، همسرشان را متهم به رفتاری می‌کنند که یا انجامش نداده یا مقصود نادرستی از انجام دادنش نداشته است. سعی کنید حساب گذشته را از امروز‌تان جدا کنید و نه برای آنچه پشت سر گذاشته‌اید کسی را متهم کنید و نه به‌‌دلیل گذشته او، روی رفتار‌های امروزش حساسیت به خرج دهید.

منتظر آینده باشید

یک رفتار زمانی قابل بررسی و مجازات است که تکرار شود. اگر تنها یک‌بار احساس کردید که همسرتان با نگاهی که از نظر شما ناپسند است به فرد دیگری چشم دوخته و در واقع چشم چرانی کرده ، در موردش قضاوت نکنید. اما ممکن است این توصیه شما را به دام دیگری بیندازد، پس مراقب باشید! افرادی که برای نخستین بار با چنین رفتاری از سوی همسرشان روبه‌رو می‌شوند، ابتدا دچار تردید می‌شوند و برای اینکه تردید‌شان به یقین تبدیل شود، هر نگاه و رفتار همسرشان را زیر ذره‌بین قرار می‌دهند و نسبت به او حساس می‌شوند. باید بدانید این حساسیت‌ها به رفع مشکل کمک نخواهد کرد بلکه باعث اضطراب بیشتر و گاهی بیماری وسواس و بدبینی می‌شود. این رفتار‌ها نه‌تنها به‌خود شما آسیب می‌زند بلکه طرف مقابل‌تان را هم دچار تنش می‌کند و ممکن است که در آینده این تنش به تکرار رفتار ناشایست تبدیل شود.


آسمان و ریسمان نبافید

اگر واقعا یقین پیدا کردید که همسرتان به شکلی متفاوت به زنان دیگر نگاه می‌کند، زیاده روی نکنید و این رفتار او را به دیگر جنبه‌های زندگی‌تان تعمیم ندهید، مثلا هرگز نگویید او به زنان دیگر نگاه می‌کند، پس مرا دوست ندارد یا اینکه او به دیگران نگاه می‌کند، پس حتما رفتار‌های نادرست دیگری را هم انجام می‌دهد که من از آنها بی‌خبرم. درصورت مشاهده چنین رفتاری، سعی کنید بیشتر از قبل مدیریت زندگی‌تان را به دست بگیرید و نگذارید این رفتار همسرتان دیگر حوزه‌های زندگی‌تان را هم به‌خود درگیر کند.


قانون‌های تازه وضع کنید

اگر می‌خواهید همسرتان با شما همراه شود و بیشتر برای دوام زندگی مشترک‌تان تلاش کند، انتظارات‌تان را در محدوده شرع و عرف با او در میان بگذارید و اگر بعد از آن رفتارش را انکار کرد، ابتدا این انکار را بپذیرید. حالا شما هم با او هم‌کلام شده‌اید، وقت آن است که مجددا با کمک او چارچوب جدیدی را برای حدود روابطتان تعیین کنید و در مورد‌شان با او به توافق برسید. از او بخواهید در آینده به این تفاهمنامه پایبند باشد تا اگر این اصول مشترک را بار دیگر نادیده گرفت، بتوانید برخورد جدی‌تری را درنظر بگیرید.

عملیات انتحاری ممنوع!

احتمالا بعد از اینکه احساس کردید همسرتان به شکلی متفاوت به زنان دیگر نگاه می‌کند، دچار خشم زیادی خواهید شد یا احساس ناتوانی خواهید کرد. اما قبل از نشان دادن هر واکنشی، باید به‌خود فرصت دهید تا این خشم را مدیریت کنید و تا قبل از آنکه عنان ذهنتان را در دست بگیرید، نباید واکنشی نسبت به رفتار او نشان دهید. بعد از فروکش کردن هیجان و خشم‌تان، بار دیگر آن رفتار را بازبینی کنید؛اگر بعد از این بررسی دوباره به این نتیجه رسیدید که رفتار همسرتان صحیح نبوده است، آن را صریحا با او درمیان بگذارید و نگرانی‌هایتان را به همسرتان بگویید.

با متخصص‌ها درددل کنید

اگر تردید دارید و نمی‌دانید که قضاوت‌تان در مورد همسرتان درست است یا نه، قبل از آنکه او یا خودتان را متهم کنید، با یک متخصص مشورت کنید. شما می‌توانید با کمک چنین فردی بدانید آیا مشکل از توهمات شما ناشی می‌شود یا اینکه همسرتان با رفتار‌هایش درحال ضربه زدن به زندگی مشترک‌تان است. شاید رفتار او از مشکلات دیگری ناشی شده باشد و تنها با کمک یک متخصص بتوانید آن را ریشه یابی و اصلاح کنید.

سفره دلتان را باز نکنید

درست است که شما نگرانید و رفتار همسرتان هم آزار‌تان داده‌است اما هیچ وقت با افراد غیرمتخصص (مثلا اعضای خانواده و یا دوستان) راجع به موضوع چشم چرانی شوهرتان صحبت نکنید چون باعث تخریب شخصیت همسرتان در مقابل آنها می‌شود. حتی اگر همسرتان مرتکب چشم چرانی شده باشد، ممکن است در آینده رفتار خود را اصلاح کرده و به قانون‌های مشترک‌تان پایبند شود. اما یادتان نرود نظر منفی دیگران در مورد او، حتی بعد از این تغییرات هم عوض نخواهد شد و حتی اگر به همسری ایده‌آل برایتان تبدیل شود هم، دیگران تنها او را به‌عنوان فردی که نگاه ناپاک دارد و چشم چرانی می کند، می‌بینند.


بچه‌بازی ممنوع!

هیچ وقت برای انتقام دست به عمل متقابل نزنید یا خشم خود را به‌صورت یک رفتار منفعلانه (مثلا قهر کردن بدون اینکه دلیلش را به همسرتان بگویید) بیان نکنید. احتمالا این رفتار‌های کینه‌جویانه خشم فرد مقابل را برخواهد انگیخت و موجب رفتار نابخردانه دیگری خواهد شد.   اگر بخواهید برای درس دادن به همسرتان، او را به این شیوه‌ها مجازات کنید، در نهایت زندگی‌تان درگیر یک سیکل معیوب عمل و عکس‌العمل خواهد شد که هیچگاه پایان نمی‌یابد و تنها به شما و زندگی‌تان آسیب می‌زند.

انتهـــــــــــــــــــــــــای پیــــــــــــــــــــــــــام