💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚زناشویی- آشپزی و تغذیه- کودکان و والدین- آرایش و زیبایی- روانشناسی- اسرار خانه داری- رازهای موفقیت- دنیای مد- دکوراسیون- هنر در خانه- روابط عاطفی

واکسیناسیون می تواند افراد را از بسیاری از بیماری های عفونی مانند آنفولانزا، ذات الریه (پنومونی)، هرپس و زونا، پاپیلوم، سیاه سرفه، هپاتیت A و B ، و بسیاری از بیماری های دیگر ایمن نماید.

برای برخی از بیماریهای فوق هیچ درمانی وجود ندارد و یا در بعضی موارد، عوارض بیماری ها بسیار شدید و غیر قابل جبران می باشند.

ذات الریه یا پنومونی:

واکسیناسیون بزرگسالان ذات الریه یا پنومونی :

نکات ایمنی مربوط به واکسن پنومونی :

توصیه سازمان واکسیناسیون امریکا (ACIP):

-----------------------------

طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، بیماری پنومونی و عوارض آن (از جمله مننژیت باکتریایی) سالانه بیش از 500,000 فرد را در امریکا گرفتار می نماید. گروه هایی که بیشتر در معرض بیماری پنومونی و عوارض آن (شامل بستری در بیمارستان و مرگ و میر ناشی از آن) می باشند افراد بالای 65 سال، و نیز افرادی که دارای بیماری های مزمن مانند بیماریهای قلبی و عروقی، بیماری های حاد تنفسی و دیابت می باشند. پنومونی هشتمین علت مرگ و میر در افراد بالای 65 سال در سال 2015 بوده است. این ارقام در گروه سنی بالای 75 سال، پنج برابر بیشتر است. هدف ما از نشر این مقاله بالا بردن آگاهی اقشار عمومی جامعه در ارتباط با نحوه پیشگیری از پنومونی و عوارض آن با بهره گیری از واکسیناسیون می باشد.

باکتری پنومونی Streptococcus Pneumoniae ، یک باکتری هوازی می باشد که می تواند سبب ایجاد گروهی از بیماری ها شامل سینوزیت و عفونت گوش میانی در ساده ترین فرم تا موارد مهاجم و خطرناک مانند ذات الریه، عفونت خون و مننژیت شود. تاکنون حدود 90 نوع از این باکتری شناخته شده است که حدود 35-30 درصد آنها می تواند سبب عفونت انسانی شود.

اولین واکسن پنومونی در امریکا در نوامبر 1977 تأیید شد که از ابتلا به 14 گونه باکتری پنومونی پیشگیری می کرد. امروزه واکسن موجود پنومونی می تواند حاوی 23 پلی ساکارید مربوط به 23 گونه مختلف باکتری پنومونی باشد که به نوموواکس Pneumovax ، PPSV23 شهرت دارد. در سال 2000 ، واکسن PCV13 که حاوی 13 پلی ساکارید مربوط به 13 گونه دیگر باکتری پنومونی است مورد تأیید FDA قرار گرفت .

واکسن پنومونی Pneumovax بطور کامل مطالعه و آزمایش شده است و واکسیناسیون در افراد بالای 2 سال کاملاً ایمن می باشد.عوارض ناشی از واکسیناسیون می تواند شامل عوارض موضعی تزریق مانند درد، حساسیت و تورم محل تزریق و همچنین عوارض عمومی شامل سر درد، درد عضلانی، خستگی و لرز باشد.

افراد بالای 65 سال باید حداقل یک بار PPSV23 را دریافت کنند. اگر فردی قبل از 65 سالگی واکسن PPSV23 را دریافت نموده، توصیه می شود یک دوز دیگر PPSV23 را با فاصله 5 سال از واکسن قبلی بعد از 65 سالگی دریافت نماید.

همچنین توصیه می شود که افراد بالای 65 سال ابتدا یک دوز PCV13 و سپس یک دوز PPSV23 را یکسال بعد دریافت نمایند. اگر فردی یک دوز PPSV23 را بعد از 65 سالگی دریافت نماید، حائز اهمیت است که یک دوز PCV13 با فاصله یک سال بعد از PPSV23 تزریق شود. این فاصله زمانی کمک می کند که سطح آنتی بادی برعلیه باکتری پنومونی در بالاترین حد مورد انتظار باقی بماند.

افزایش سن خطر برانگیختگی ویروس واریسلا را بالا می برد که بصورت زونا یا شینگل بروز می کند. افراد مسن دچار ویروس هرپس زوستر، عوارض و علائم شدیدتری را نشان می دهند. واکسیناسیون علیه ویروس هرپس زوستر ممکن است ریسک ابتلا به بیماری زوستر را کاهش ندهد ولی قطعاً عوارض ناشی از ویروس زونا که شامل عوارض عصبی و نورالژیک بوده و بسیار دردناک است را کاهش می دهد. دو نوع واکسن مورد تأیید برای بیماری زونا موجود است که شامل فرمول زنده ضعیف شده ویروس (ZVL- Attenuated Zoster Vaccine) و فرمول تهیه شده از بخش غیر زنده ویروس که بصورت نوترکیب تهیه می شود (RZV- Recombinant Zoster Vaccine) می باشد. طبق ACIP ، تزریق دو دوز از واکسن غیر زنده نوترکیب هرپس با فاصله 2 ماه از هم برای همه افراد بالای 50 سال توصیه می شود.

واکسن سیاه سرفه یا پرتوزیس بخشی از واکسیناسیون رایج در کودکان می‌باشد. تحقیقات نشان می دهد که 10-5 سال بعد از آخرین واکسن پرتوزیس کودکان، اثر ایمنی واکسن در بدن افراد از بین می رود. بنابراین یک دوز واکسن بوستر Tdap برای همه بزرگسالان از جمله بالای 65 سال توصیه می شود.

در دو شماره اخیر مجله، تلاش کردیم اطلاعات مختصر و مورد نیاز در مورد واکسیناسیون بزرگسالان را به اختصار توضیح دهیم. برای کسب اطلاعات کاملتر می توانید با پزشک معالج و یا داروساز معتمد خود مشورت نمایید.