💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚زناشویی- آشپزی و تغذیه- کودکان و والدین- آرایش و زیبایی- روانشناسی- اسرار خانه داری- رازهای موفقیت- دنیای مد- دکوراسیون- هنر در خانه- روابط عاطفی

حمله وحشت یک ترس ناگهانی و شدید است، در حالی که خطر واقعی یا علت ظاهری وجود نداشته و واکنش های جسمی شدید را به دنبال دارد. حملات وحشت می تواند بسیار ترسناک باشد. هنگامی که حملات وحشت رخ می دهد، ممکن است فکر کنید که کنترل خود را از دست داده اید، دچار حمله قلبی شده یا حتی در حال مرگ هستید.

بسیاری از افراد در طول زندگی خود فقط یک یا دو حمله وحشت دارند و مشکل از بین می رود، شاید وقتی وضعیت استرس زا تمام شود. اما اگر حملات مکرر، غیر منتظره ای از هراس داشته اید و مدت طولانی را در ترس مداوم از حمله دیگر سپری کرده اید، ممکن است شرایطی به نام اختلال هراس داشته باشید.

اگرچه حملات پانیک به خودی خود تهدید کننده زندگی نیستند، اما می توانند وحشت آور باشند و کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهند. اما درمان می تواند بسیار مؤثر باشد.

حملات وحشت به طور معمول بدون هشدار شروع می شود. ممکن است هر زمان اتفاق بیفتد- هنگام رانندگی، بازار، خواب یا در میانه جلسه کاری. حملات پانیک گاه به گاه یا مرتباً اتفاق می افتد.

حملات وحشت تغییرات زیادی دارد، اما علائم معمولاً در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسند. ممکن است بعد از فروپاشی این حمله، احساس خستگی و فرسودگی کنید.

حملات پانیک به طور معمول شامل برخی از این علائم زیر است:

احساس عذاب قریب الوقوع یا خطر

ترس از دست دادن کنترل یا مرگ

ضربان قلب تند

تعریق

لرزیدن

تنگی نفس یا فشار در قفسه سینه

لرز

گرگرفتگی

حالت تهوع

کرامپ شکم

درد قفسه سینه

سردرد

سرگیجه، سبکی سر یا غش

تهوع یا احساس سوزن سوزن شدن

احساس غیر واقعی بودن یا جدا شدن

یکی از بدترین چیزها در مورد حملات وحشت، ترس شدید از این است که مورد دیگری داشته باشید. گاهی به حدی از این حملات می ترسید که از موقعیت های خاصی که ممکن است در آنها اتفاق بیفتد دوری کنید.

اگر علائم حمله پانیک دارید، در اسرع وقت به پزشک معالج مراجعه کنید. حملات وحشت، گرچه به شدت ناراحت کننده هستند ولی خطرناک نیستند. اما از بین رفتن خود به خودی حملات وحشت دشوار است و ممکن است بدون درمان بدتر شوند.

علائم حمله پانیک همچنین می تواند مانند سایر علائم بهداشتی جدی مانند حمله قلبی باشد، بنابراین اگر مطمئن نیستید که چه علایمی ایجاد می کند، مهم است که توسط ارائه دهنده مراقبت های اولیه ارزیابی شوید.

مشخص نیست چه عواملی باعث حملات پانیک یا اختلال هراس می شود، اما این عوامل ممکن است نقش داشته باشند:

ژنتیک

استرس عمده

خلق و خوی که نسبت به استرس حساس تر است یا مستعد احساسات منفی است.

تغییرات خاصی در نحوه عملکرد قسمت های مغز

حملات پانیک در ابتدا ممکن است ناگهان و بدون هشدار ایجاد شود، اما با گذشت زمان معمولاً توسط موقعیتهای خاص برانگیخته می شوند.

برخی تحقیقات نشان می دهد که پاسخ طبیعی ستیز و گریز بدن شما زمان رویارویی با خطر، در حملات پانیک دخیل است. به عنوان مثال، اگر یک خرس گریزلی به دنبال شما آمد، بدن به طور غریزی واکنش نشان می دهد. ضربان قلب و تنفس با آماده شدن بدن برای شرایط خطرناک سرعت می یابد. بسیاری از واکنش های مشابه در حمله پانیک رخ می دهند. اما معلوم نیست که چرا این حملات اتفاق می افتند در حالی که خطر آشکاری هم وجود ندارد.

علائم اختلال هراس اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود و بیشتر زنان را درگیر می کند.

عواملی که ممکن است خطر بروز حملات پانیک یا اختلال هراس را افزایش دهند عبارتند از:

سابقه خانوادگی حملات پانیک یا اختلال هراس

استرس بزرگ زندگی مانند مرگ یا بیماری جدی یکی از عزیزان

یک واقعه آسیب زا مانند تجاوز یا یک تصادف جدی

تغییرات بزرگ در زندگی، مانند طلاق یا به دنیا آمدن فرزند

سیگار کشیدن یا مصرف زیاد کافئین

سابقه سوء استفاده جسمی یا جنسی در دوران کودکی

عوارض حملات پانیک و اختلال هراس

بدون درمان، حملات پانیک و اختلال هراس، تقریباً در همه جنبه های زندگی شما تأثیر می گذارد. ممکن است آنقدر از داشتن حملات پانیک بترسید که به طور مداوم پریشان باشید و باعث از بین رفتن کیفیت زندگی شما می شود.

عوارض ناشی از حملات پانیک یا مرتبط به آن:

ایجاد فوبیاهای خاص مانند ترس از رانندگی یا ترک منزل

اهمیت بیش از حد و مکرر نسبت به مشکلات پزشکی

اجتناب از موقعیت های اجتماعی

مشکلات در محل کار یا مدرسه

افسردگی، اختلالات اضطرابی و سایر اختلالات روانپزشکی

افزایش خطر خودکشی یا افکار خودکشی

سوء مصرف الکل یا مواد دیگر

مشکلات مالی

برای برخی از افراد، اختلال هراس ممکن است شامل آگورافوبیا باشد – از مکان یا موقعیت هایی که باعث اضطراب شما می شود اجتناب کنید زیرا می ترسید در صورت حمله پانیک نتوانید فرار کنید یا کمک بگیرید. یا برای خروج از منزل به دیگران متکی باشید.

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از حملات پانیک یا اختلال هراس وجود ندارد. با این حال، این توصیه ها ممکن است کمک کند.

حملات پانیک را در اسرع وقت درمان کنید تا از بدتر شدن یا تکرار آنها جلوگیری کنید.

برای کمک به پیشگیری از عود یا بدتر شدن علائم حمله پانیک، با برنامه درمانی خود پیش بروید.

فعالیت بدنی منظم داشته باشید، چون در محافظت در برابر اضطراب نقش دارد.

 

ارائه دهنده مراقبت های اولیه شما مشخص می کند که آیا دچار حملات پانیک، اختلال هراس یا بیماری دیگر مانند مشکلات قلبی یا تیروئیدی با علائمی که شبیه به حملات هراس است، هستید.

برای کمک به تشخیص بیماری، احتمالا به موارد زیر نیاز دارید:

یک معاینه کامل فیزیکی

آزمایش خون برای بررسی تیروئید و سایر شرایط و آزمایش های مربوط به قلب، مانند الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG).

ارزیابی روانشناختی برای صحبت در مورد علائم، ترسها یا نگرانی های شما، موقعیتهای استرس زا، مشکلات در روابط، موقعیت هایی که ممکن است از آن اجتناب کنید و تاریخچه خانواده.

ممکن است یک پرسشنامه خود ارزیابی روانشناختی را پر کنید. همچنین در مورد مصرف الکل یا مواد دیگر از شما سؤال شود.

همه کسانی که حملات پانیک دارند، دچار اختلال هراس نیستند. برای تشخیص اختلال هراس، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا، این نکات را ذکر می کند:

حملات مکرر و غیر منتظره پانیک دارید.

حداقل یکی از حملات شما به دنبال نگرانی در مورد حمله دیگری، یک ماه بعد صورت گرفته است. ترس از عواقب حمله مانند از دست دادن کنترل، حمله قلبی یا “دیوانه شدن” را به دنبال داشت. یا تغییرات قابل توجهی در رفتار شما، مانند اجتناب از موقعیت هایی که فکر می کنید باعث حمله وحشت می شود.

حملات پانیک ناشی از مصرف مواد مخدر یا مواد دیگر، مشکل پزشکی یا اختلال سلامت روان مانند هراس اجتماعی یا وسواس فکری نیست.

اگر حملات پانیک دارید اما اختلال هراس تشخیص داده نشده است، باز هم می توانید از معالجه بهره مند شوید. اگر این حملات درمان نشوند، می توانند وخیم تر شده و به اختلال هراس یا فوبیا تبدیل شوند.

درمان می تواند به کاهش شدت و دفعات حملات پانیک کمک کند و عملکرد شما را در زندگی روزمره بهبود بخشد. گزینه های اصلی درمانی، روان درمانی و داروها است. بسته به اولویت، سابقه شما، شدت اختلال هراس و دسترسی شما به درمانگرانی که آموزش خاصی در درمان اختلالات هراس دیده اند، ممکن است یک یا هر دو نوع درمان توصیه شود.

روان درمانی، که همچنین گفتگو درمانی نیز نامیده می شود، یک روش درمانی موثر برای حملات وحشت و اختلال هراس محسوب می شود. روان درمانی می تواند در درک حملات وحشت و اختلال هراس به شما کمک کند و اینکه یاد بگیرید چگونه با آنها مقابله کنید.

نوعی روان درمانی به نام رفتار درمانی شناختی به شما کمک می کند با استفاده از تجربه خود یاد بگیرید که علائم هراس خطرناک نیست. درمانگر به شما کمک می کند تا به تدریج علائم حمله وحشت را به روشی ایمن و تکراری دوباره ایجاد کنید. هنگامی که احساسات جسمی وحشت دیگر به عنوان تهدید احساس نشود، حملات برطرف می شوند. درمان موفقیت آمیز همچنین می تواند در غلبه بر ترس از موقعیت هایی که به دلیل حملات وحشت از آنها دوری کرده اید، کمک کند.

دیدن نتایج حاصل از درمان نیازمند زمان و تلاش می باشد. ممکن است در طی چند هفته علائم حمله پانیک کاهش یابد و اغلب علائم به طرز چشمگیری کاهش می یابد یا در طی چند ماه از بین می رود. برای اطمینان از کاهش علائم و کنترل عود حملات، برای جلسات مراجعه برنامه ریزی کنید.

در صورت بروز مشکل، داروها می توانند به کاهش علائم مرتبط با حملات پانیک و همچنین افسردگی کمک کنند. مشاهده شده که انواع مختلفی از داروها در مدیریت علائم حملات پانیک مؤثر است، از جمله:

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI). به طور کلی ایمن و با خطر کم عوارض جانبی جدی، داروهای ضد افسردگی SSRI به عنوان اولین انتخاب داروها برای درمان حملات پانیک توصیه می شوند. SSRI مصوب سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اختلال هراس شامل فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پاکسیل) و سرترالین (زولوفت) است.

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI). این داروها کلاس دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند.

 ونلافاکسین است که برای درمان اختلال هراس مورد تایید FDA می باشد.

بنزودیازپین ها. این آرام بخش ها کاهنده فعالیت سیستم عصبی مرکزی هستند. بنزودیازپین های مورد تأیید FDA برای درمان اختلال هراس عبارتند از: آلپرازولام (زاناکس) و کلونازپام (کلونوپین). بنزودیازپین ها معمولاً فقط به صورت کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا می توانند وابستگی ایجاد کنند و باعث ایجاد وابستگی روانی و جسمی می شوند، مخصوصا اگر در مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر مشکل دارید این داروها انتخاب خوبی نیستند. همچنین می توانند با سایر داروها تداخل کرده و باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناک شوند.

اگر یک دارو برای شما مناسب نباشد، پزشک ممکن است برای تقویت اثربخشی توصیه به تغییر به داروی دیگری یا ترکیبی از داروهای خاص کند. به خاطر داشته باشید که پس از شروع یک دارو ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شاهد بهبود علائم باشیم.

تمام داروها دارای عوارض جانبی هستند و بعضی از آنها ممکن است در مواقع خاص مانند بارداری توصیه نشوند. در مورد عوارض و خطرات احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.

در حالی که حملات پانیک و اختلال هراس از درمان حرفه ای بهره مند می شوند، این موارد خود مراقبتی نیز می تواند در مدیریت علائم به شما کمک کند:

به برنامه درمانی خود پایبند باشید. مواجهه با ترس تان دشوار است، اما درمان کمک می کند در خانه خود احساس یک گروگان را نداشته باشید.

به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. پیوستن به گروهی برای افراد مبتلا به حملات پانیک یا اختلالات اضطرابی شما را با افراد دیگری که از همان مشکل رنج می برند، آشنا می کند.

از مصرف کافئین، الکل، سیگار و داروهای تفریحی خودداری کنید. همه اینها می تواند حملات پانیک را تحریک یا بدتر کند.

تکنیک های مدیریت استرس و آرامش را تمرین کنید. به عنوان مثال، یوگا، تنفس عمیق و شل کردن پیشرونده عضلات – انقباض یک عضله و سپس آزاد کردن تنش تا زمانی که هر عضله در بدن شل شود – می تواند مفید باشد.

از نظر جسمی فعال شوید. فعالیت هوازی (ایروبیک) ممکن است تأثیر آرام بخشی در روحیه شما داشته باشد.

خواب کافی داشته باشید. به اندازه کافی بخوابید تا در طی روز احساس خواب آلودگی نکنید.

برخی مکمل های غذایی به عنوان درمانی برای اختلال هراس مورد مطالعه قرار گرفته است، اما برای درک خطرات و فواید آن تحقیقات بیشتری لازم است. محصولات گیاهی و مکمل های غذایی توسط سازمان غذا و داروی (FDA) به همان روش داروهای دیگر کنترل نمی شوند. همیشه نمی توانید از ایمنی آنچه بدست می آورید مطمئن باشید.

قبل از استفاده از داروهای گیاهی یا مکمل های غذایی، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از این محصولات می توانند با داروهای تجویزی اختلال ایجاد کنند یا باعث تداخلات خطرناک شوند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم حمله پانیک داشته اید، با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود ملاقات کنید. پس از ارزیابی اولیه، او ممکن است شما را برای معالجه به یک روانشناس ارجاع دهد.

آنچه شما می توانید انجام دهید.

قبل از قرار ملاقات، لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم شما، از جمله چه زمانی برای اولین بار رخ داده اند و چند بار آنها را تجربه کرده اید.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله حوادث آسیب زا در گذشته و هر اتفاق مهم استرس زا که قبل از اولین حمله وحشت رخ داده است.

اطلاعات پزشکی، از جمله سایر مشکلات جسمی یا روحی که دارید.

داروها، ویتامین ها، فرآورده های گیاهی و سایر مکمل ها و دوز آن ها.

سؤالاتی که از پزشک خود دارید.

از یکی از اعضای خانواده یا دوست قابل اعتماد بخواهید که در صورت امکان با شما به جلسه بروند، در صورت امکان از شما حمایت کنند و در یادآوری اطلاعات کمک کنند.

سؤالاتی که باید در اولین ملاقات با ارائه دهنده مراقبت های اولیه بپرسید:

به نظر شما چه عاملی باعث ایجاد علائم من شده است؟

آیا ممکن است یک مشکل زمینه ای پزشکی باعث علائم من شود؟

آیا به آزمایش های تشخیصی نیاز دارم؟

آیا باید به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنم؟

آیا اکنون برای کمک به مدیریت علائم می توانم کاری انجام دهم؟

سؤالاتی که در صورت ارجاع به متخصص بهداشت روان باید بپرسید:

من حملات پانیک دارم یا اختلال هراس؟

چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟

اگر شما درمانی را توصیه می کنید، چند بار به آن نیاز دارم و تا چه مدت؟

آیا گروه درمانی در مورد من مفید است؟

اگر دارو توصیه می کنید، آیا عوارض جانبی احتمالی وجود دارد؟

برای چه مدت نیاز به مصرف دارو دارم؟

چگونه بر موثر بودن درمان نظارت می کنید؟

اکنون چه کاری می توانم انجام دهم تا خطر تکرار حملات پانیک من کاهش یابد؟

آیا اقدامات خاصی برای مراقبت از خود برای مدیریت وضعیت من وجود دارد؟

آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که داشته باشم؟

چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

هر سوال دیگری دارید، حتما بپرسید.

ارائه دهنده مراقبت های اولیه یا روانشانس ممکن است از شما بپرسد:

علائم شما چیست و چه زمانی برای اولین بار رخ داده اند؟

حملات چند بار رخ می دهد و چه مدت طول می کشد؟

آیا به نظر می رسد هر چیزی باعث حمله می شود؟

چند بار ترس از حمله دیگر را تجربه می کنید؟

آیا از مکان یا موقعیت هایی که به نظر می رسد باعث حمله می شوند، اجتناب می کنید؟

این علائم چه تأثیری در زندگی شما دارند مانند مدرسه، کار و روابط شخصی؟

اندکی قبل از اولین حمله پانیک خود، استرس بزرگ یا یک واقعه آسیب زایی را تجربه کردید؟

آیا تاکنون آسیب های بزرگ مانند سوء استفاده جسمی یا جنسی یا نبرد نظامی را تجربه کرده اید؟

چگونه کودکی خود، از جمله رابطه با والدین خود را توصیف می کنید؟

آیا شما یا هر یک از نزدیکانتان قبلا تشخیص مشکل روحی روانی از جمله حملات پانیک یا اختلال هراس داشته اید؟

آیا مشکل پزشکی دیگری دارید؟

آیا از کافئین، الکل یا داروهای تفریحی استفاده می کنید؟ چند وقت؟

آیا ورزش می کنید یا انواع دیگری از فعالیت بدنی منظم انجام می دهید؟

ارائه دهنده مراقبت های اولیه یا متخصص بهداشت روان بر اساس پاسخ ها، علائم و نیازهای شما سؤالات دیگری را مطرح می کند. تهیه و پیش بینی سؤالات به شما کمک می کند تا از وقت ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید.

انتهـــــــــــــــــــــــــای پیــــــــــــــــــــــــــام