💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚زناشویی- آشپزی و تغذیه- کودکان و والدین- آرایش و زیبایی- روانشناسی- اسرار خانه داری- رازهای موفقیت- دنیای مد- دکوراسیون- هنر در خانه- روابط عاطفی

نشانه های افسردگی در تمامی افراد یکسان نیست. همه­ ما گاهی هنگام برآورده نشدن انتظارات و یا در واکنش به ناکامی افسرده می­‌شویم. اما این واکنش معمولا کوتاه ­مدت است. افسردگی زمانی اختلال تلقی می‌­شود که بی‌انگیزگی، داشتن روحیه­ ضعیف و سایر علائم افسردگی بیشتر از دو هفته طول بکشد. به هم ریختگی وضعیت روحی که معمولا خودش را با ناراحتی نشان می­‌دهد، یکی از شایع­‌ترین نشانه های افسردگی است. اما اختلال افسردگی تقریبا عملکرد همه سیستم­‌های بدن، از کاهش میل جنسی گرفته تا احساس درد، را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در مورد اختلال افسردگی و تاثیرات آن اینجا بخوانید.

افسردگی بیماری بسیار پیچیده‌ای است و به تدریج روی بسیاری از ارگان‌های بدن تاثیر می‌­گذارد. از این رو علائم زیادی هم با خود به همراه دارد. شدت و میزان هر یک از این علائم از فردی به فرد دیگر متغیر است. طبق اطلاعات موجود در آخرین نسخه از راهنمای آماری و تشخیص اختلالات روانی افسردگی زمانی اختلال تلقی می­‌شود که حداقل پنج مورد از علائم زیر همزمان و بیش از دو هفته در فرد وجود داشته باشد.

توصیه می کنیم علاوه بر مطالعه این مقاله، در تست سنجش افسردگی شرکت کنید. علائم و نشانه های افسردگی شامل موارد زیر است:

احساس ناراحتی، پوچی یا درماندگی

کج ­خلقی، فوران خشم یا پایین آمدن آستانه صبر

بی‌­میلی به انجام فعالیت­‌های لذت­ بخش، از رابطه جنسی گرفته تا ورزش

اختلال در خواب، ازجمله بی­ خوابی یا پرخوابی

خستگی و پایین بودن انرژی، همه کارها در نظر فرد طاقت­ فرسا هستند.

اختلال در اشتها، شامل بی ­میلی به غذا و کاهش وزن یا پرخوری و افزایش وزن

اضطراب، پرخاشگری و بی ­قراری

کند شدن حرکت، تفکر یا صحبت فرد

احساس بی ­ارزشی و عذاب وجدان، تمرکز روی شکست­‌های گذشته، خود سرزنشی

اختلال در تمرکز، یادآوری و تصمیم ­گیری

فکر کردن به مرگ

دردهای فیزیکی مثل سردرد یا کمردرد که دلیل مشخصی ندارد!

یکی از علائم و نشانه های افسردگی افزایش افکار منفی در فرد است. این افکار منفی ممکن است تا جایی­ پیش رود که شناخت فرد را مختل سازد و روحیه او را به شدت تضعیف کند. به این ترتیب نه­ تنها از چیزی لذت نمی‌­برید، بلکه مدام فکر می­‌کنید نمی­‌توانید کاری را درست انجام دهید.

کم­ کم به این باور می‌­رسید که قرار است همیشه همین­ طور باقی بمانید. شرایط در نظر شما همیشه پایان بدی دارد و این زندان ذهنی که برای خودتان ایجاد کرده‌اید هیچ راه فراری ندارد. اما افکار شما حقیقی نیستند و می­‌توان افکار پریشان را نیز هنگام افسردگی از طریق روان­ درمانی تغییر داد.

این که گاهی حال و حوصله­ رابطه­ جنسی را نداشته باشید طبیعی است. اما اگر این وضعیت همیشگی باشد، یکی از نشانه های افسردگی است. البته علائم افسردگی در زنان با علائم افسردگی در مردان متفاوت است. اما در هر حالت طبیعی نیست.

درست همان­طور که اختلال افسردگی میل به زندگی و میل به غذا را پایین می­‌آورد. روی میل جنسی هم تاثیر می­‌گذارد. بنابراین توجه داشته باشید که پایین بودن میل جنسی تحت تاثیر رخوت و عدم توانایی لذت بردن از یک رابطه عاشقانه یکی از علائم افسردگی شدید است. به­ علاوه، افسردگی گاهی باعث بروز یا تشدید مشکلاتی می‌­شود که روابط عاطفی و عاشقانه فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

اگرچه افسردگی در اغلب موارد خود را با سستی و بی­ رمقی و کاهش فعالیت نشان می­‌دهد. اما گاهی ممکن است نشانه های آن به­ صورت پریشان حالی و بی­ قراری نیز ظاهر شود. تحقیقات نشان داده است که نزدیک به یک سوم افراد مبتلا به اختلال افسردگی عمده علائم پریشانی و بی­ قراری فیزیکی نیز از خود نشان می ­دهند.

این علائم می‌تواند شامل مشت کردن دست، تکان دادن پا و یا فوران انفجاری خشم باشد.در برخی از موارد نیز ممکن است فرد نتواند یک جا بند شود و مدام در حال حرکت باشد.

معمولا ما برای اشاره به طیف گسترده‌ای از اختلالات روحی، از ناراحتی‌های کوتاه مدت گرفته تا درماندگی شدید، از کلمه افسردگی استفاده می‌کنیم.

افسردگی بالینی یک اصطلاح پزشکی است که به حالت جدی­‌تری از این اختلال اطلاق می‌شود. افسردگی بالینی تحت عنوان افسردگی عمده هم شناخته می‌شود.

افراد مبتلا به افسردگی بالینی در کنار اندوه و بی­‌میلی چند علامت دیگر، نظیر اختلال در خواب و اشتها را نیز تجربه می­‌کنند. افکار این افراد آن­قدر منفی است که توانایی انجام فعالیت­‌های روزمره را از دست می­‌دهند و نمی­‌توانند آینده‌ای روشن را برای خود متصور شوند.

ناراحتی یک واکنش طبیعی به موانع، ناامیدی و فقدان است اما افسردگی متفاوت‌تر از این است. افسردگی معمولا با با ناراحتی همراه است اما علائم دیگری نیز دارد.

افسردگی اغلب بدون هیچ محرکی مثل ابر تیره و تار بر ذهن فرد مستولی می­‌شود و انرژی، انگیزه، معنا و احساس باارزش بودن را از او می‌­گیرد. این حالت از چند هفته تا چند ماه در فرد باقی می‌­ماند. اما ناراحتی باعث می­‌شود که فرد در خود فرو رود. این حالت فرد را به پیدا کردن معنا تشویق می­‌کند و بعد حالش خوب می‌شود. باید بدانید که افسردگی به درمان نیاز دارد ولی ناراحتی به درمان خاصی نیاز ندارد و به مرور از بین می‌رود.

به واکنش طبیعی فرد به هر نوع فقدان که همراه با ناراحتی و دلتنگی برای از دست دادن کسی یا چیزی باشد، اندوه می‌­گوییم. اگر چه اندوه شدید، مثل افسردگی، در خواب و اشتهای فرد اختلال ایجاد می­‌کند و احساس گناه به دنبال دارد.

فرق اندوه با افسردگی در این است که اندوه مثل موج طغیان کرده و بعد فروکش می­‌کند. این حس در ظرفیت فرد در به ‌­خاطر آوردن خاطرات شادی که با عزیز از دست رفته داشته یا خندیدن هنگام یادآوری این خاطرات اختلالی ایجاد نمی‌کند. فرد افسرده همواره از برقراری روابط اجتماعی گریزان است ولی فرد غمگین از هم ­صحبتی به کسانی که دوستشان دارد استقبال می­‌کند.

زمانی که فرد دچار افسردگی می‌شود، دوره افسردگی او معمولا بین چند هفته تا چند ماه طول می­‌کشد. تحقیقات انجام شده نشان می­‌دهد که متوسط زمان اولین دوره از افسردگی ۱۷.۳ هفته، یا حدود ۴ ماه است. احتمال بهبود بیمار طی هفته‌های اول بسیار زیاد است. به­ نظر می­رسد شدت اولین دوره از افسردگی یعنی میزان پایین آمدن عملکرد بدن یا منزوی شدن روی احتمال عود این اختلال تاثیر به سزایی دارد.

افسردگی اختلالی است که ممکن است در افراد مختلف بروز کند. حدود ۵۰ درصد از کسانی­ که یک دوره افسردگی را پشت سر می­‌گذارند، دوباره دچار اختلال افسردگی می­‌شوند.

براساس تحقیقات، عوامل استرس­‌زا روی احتمال عود افسردگی موثر است. همچنین هرچه دوره افسردگی یک فرد طولانی‌­تر باشد، احتمال بهبود او به شدت پایین می­‌آید. همین مسئله نیز باعث شده است تا بحث بر سر پیدا کردن درمان فوری افسردگی بالا بگیرد.

بعضی شواهد نشان می­‌دهد افسردگی باعث ایجاد تغییر در مغز می­‌شود. با ایجاد تغییر در مغز توانایی آن برای ایجاد پیوند جدید میان سلول­‌های عصبی از بین می­رود و اندوخته مغز به شدت کاهش می­‌یابد. بنابراین دوره افسردگی طولانی شده و درمان فرد مبتلا نیز دشوارتر می‌شود.

جالب است بدانید که احتمال بروز افسردگی در میانسالی، ۴۵ تا ۶۵ سال، بیشتر از سایر سنین است. با این حال، شواهد نشان می­‌دهد امروزه افراد کم سن و سال نیز افسردگی بالینی را تجربه می‌­کنند.

طبق تحقیقات افرادی که بین سال­های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ به دنیا آمده‌اند، مستعد ابتلا به افسردگی و اضطراب هستند. زیرا والدین این گروه سنی بیش از اندازه هوایشان را داشته‌اند و فرصت کسب مهارت­‌های لازم برای کنار آمدن با استرس‌­های زندگی را از دست داده­‌اند.

ابتلا به افسردگی ارتباطی به سن فرد ندارد. اتفاقا این اختلال در نوجوانان و جوانان بیشتر از افراد مسن شایع است. اما جدیت و حاد بودن آن در سنین پایین به مراتب کم­تر است. زیرا افسردگی در افراد مسن بیش‌تر با خودکشی، نادیده گرفتن و به رسمیت نشناختن خود همراه است.

افراد بالای ۶۵ سال درصورت ابتلا به افسردگی معمولا برای اولین بار آن را تجربه می‌­کنند. احتمال داشتن سابقه خانوادگی این افراد در ابتلا به افسردگی نیز به مراتب کم­تر است. طبق شواهد به دست آمده محدود شدن میزان فعالیت افراد بالای ۶۵ سال از جمله عواملی است که باعث تسریع افسردگی در این افراد می­‌شود.

بسیاری از افراد تصور می‌کنند که کودکان در سنین کم دچار اختلال افسردگی نمی‌شوند. اما این تفکر کاملا اشتباه است. طبق اطلاعات به دست آمده از تحقیقات مختلف کودکان هم ممکن است افسرده شوند. در این خصوص حتی مدارکی دال بر افسردگی بالینی کودکان سه ساله نیز موجود است. البته نشانه های افسردگی در کودکان معمولا از علائم افسردگی در نوجوانان و بزرگسالان متفاوت است.

شایع­‌ترین علامت افسردگی در گودکان پرخاشگری و کج ­خلقی شدید است. از دیگر نشانه های مهم آن نیز می­‌توان به انزوای اجتماعی، ناراحتی، کاهش میزان لذت از مسائل گوناگون و احساس گناه اشاره کرد. شاید افسردگی در کودکان نوعی واکنش به مشکلات خانوادگی باشد. اما این افسردگی ممکن است در عملکرد خانوادگی نیز اختلال ایجاد کند. برخی از روانشناسان معتقدند علت بروز افسردگی در کودکان به منع کودک از بازی مرتبط است.

انتهـــــــــــــــــــــــــای پیــــــــــــــــــــــــــام