هدایت به بالای صفحه

منصرف کردن فردی که قصد خودکشی دارد :: 💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚

💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚زناشویی- آشپزی و تغذیه- کودکان و والدین- آرایش و زیبایی- روانشناسی- اسرار خانه داری- رازهای موفقیت- دنیای مد- دکوراسیون- هنر در خانه- روابط عاطفی

  • منصرف کردن فردی که قصد خودکشی دارد

    ۰۵ بهمن ۰۰ ، ۱۴:۰۱ سلامت روان ۰ نظر
    منصرف کردن فردی که قصد خودکشی دارد

     گام اول پیشگیری از خودکشی شناخت علائم هشداردهنده و جدی گرفتن آن‌هاست که اغلب از افسردگی و ناامیدی ناشی می‌شوند.


    بخش سلامت روان ایران مطلب: خانواده و زندگی



    گام اول پیشگیری از خودکشی شناخت علائم هشداردهنده و جدی گرفتن آن‌هاست. اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده‌ی شما به خودکشی فکر می‌کند، اقدامات زیادی برای نجات زندگی یک فرد از دست شما برمی‌آید. 


    شناخت خودکشی
    سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است سالانه حدود ۱ میلیون نفر در سراسر دنیا در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. چه چیزی باعث می‌شود این تعداد از مردم به گرفتن جان خود ترغیب شوند؟ کسانی که درکی از افسردگی و ناامیدی ندارند، نمی‌توانند انگیزه‌ی این افراد برای گرفتن جان خود را درک کنند. اما کسی که دست به خودکشی می‌زند آن قدر زجر می‌کشد که گزینه‌ی دیگری پیش روی خود نمی‌بیند.

    خودکشی تلاشی از سر ناامیدی برای فرار از رنجی است که غیرقابل تحمل شده است. احساس نفرت از خود، ناامیدی و تنهایی چشمان فردی را که دست به خودکشی می‌زند کور می‌کند و او مرگ را تنها راه نجات می‌بیند. اما اکثر افراد به رغم میل به پایان درد و رنج، نسبت به گرفتن جان خود تردید دارند. آرزو می کنند کاش راه دیگری به جز خودکشی وجود داشت اما قادر به پیدا کردن راه حل نیستند.

    باور غلط: کسانی که درمورد خودکشی حرف می‌زنند، واقعا اقدام به خودکشی نمی‌کنند.
    واقعیت: تقریبا تمام کسانی که اقدام به خودکشی می‌کنند، یک سرنخ یا علامت هشداردهنده از خود نشان می‌دهند. حتی اشارات غیر مستقیم به مرگ و خودکشی را نادیده نگیرید. گفتن عباراتی نظیر «وقتی برم پشیمون می‌شی» یا «راه فراری ندارم» (هرچند از سر شوخی) می‌تواند نشان دهنده‌ی احساس جدی فرد نسبت به خودکشی باشد.

    باور غلط: هرکس که اقدام به خودکشی می‌کند حتما دیوانه است.
    واقعیت: اکثر کسانی که دست به خودکشی می‌زنند روانی یا دیوانه نیستند. این افراد غمگین، اندوهگین، افسرده یا ناامید هستند اما بی‌قراری شدید و رنج عاطفی لزوما نشانه‌ی بیماری روانی نیست.

    باور غلط: اگر کسی مصمم به گرفتن جان خود باشد، هیچ چیز جلویش را نمی‌گیرد.
    واقعیت: حتی کسی که به شدت افسرده است احساسات ضد و نقیضی نسبت به مرگ دارد و بین میل به زندگی و مرگ در نوسان است. آن‌ها به جای میل به مردن، می‌خواهند درد و رنج به پایان برسد؛ و فکر به گرفتن جان خود همیشگی نیست.


    احساس نفرت از خود، ناامیدی و تنهایی چشمان فردی را که دست به خودکشی می‌زند کور می‌کند و او مرگ را تنها راه نجات می‌بیند.

    احساس نفرت از خود، ناامیدی و تنهایی چشمان فردی را که دست به خودکشی می‌زند کور می‌کند و او مرگ را تنها راه نجات می‌بیند.

    باور غلط: کسانی که جان خود را می‌گیرند از کمک گرفتن سر باز می‌زنند.
    واقعیت: بسیاری از افراد قبل از اقدام برای خودکشی سعی می‌کنند کمک دریافت کنند. درواقع، تحقیقات نشان می‌دهد بیش از ۵۰% از قربانیان خودکشی شش ماه قبل از مرگ به پزشک مراجعه کرده بودند.

    باور غلط: صحبت کردن درمورد خودکشی فکر آن را در سر دیگران می‌اندازد.
    واقعیت: صحبت درمورد خودکشی باعث ایده گرفتن درمورد آن نمی‌شود. بلکه برعکس. اگر صادقانه درمورد افکار و احساسات خودکشی حرف بزنید، می‌توانید زندگی یک نفر را نجات دهید.

    علائم هشداردهنده خودکشی
    اکثر کسانی که اقدام به خودکشی می‌کنند، علائم هشداردهنده‌ای نسبت به نیت خود نشان می‌دهند. بهترین راه پیشگیری از خودکشی شناخت این علائم و نحوه‌ی واکنش به آن‌هاست. اگر فکر می‌کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده ی شما به خودکشی فکر می‌کند، می‌توانید با نشان دادن روش‌های جایگزین، اهمیت دادن و درخواست کمک از پزشک یا روان شناس در جلوگیری از خودکشی سهیم باشید.

    اصلی‌ترین علائم هشداردهنده‌ی خودکشی شامل صحبت درمورد کشتن یا آسیب رساندن به خود، حرف زدن یا نوشتن درمورد مرگ یا مردن و رفتن سراغ ابزاری که در خودکشی مورد استفاده قرار می‌گیرد (مانند اسلحه و دارو) می‌شود. اگر فرد دچار اختلال خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد، از اعتیاد به الکل رنج می‌برد، قبلا اقدام به خودکشی کرده است یا سابقه‌ی خانوادگی خودکشی دارد، این علائم خطرناک‌تر می‌شود.

    یک علامت هشداردهنده‌ی دیگر به پنهان‌تر اما درست به اندازه‌ی موارد قبل خطرناک است، ناامیدی است. تحقیقات نشان می‌دهد ناامیدی یکی از عوامل قدرتمند خودکشی است. افراد ناامید از احساسات «غیرقابل تحمل» حرف می‌زنند، آینده‌ی خود را تباه می‌دانند و می‌گویند منتظر و مشتاق چیزی نیستند.

    از جمله دیگر علائم هشداردهنده می‌توان به نوسان خلقی شدید یا تغییر ناگهانی شخصیت، مثلا تبدیل آدم برون‌گرا به فرد منزوی یا فرد محترم و مودب به شورشگر، اشاره کرد. کسی که به خودکشی فکر می‌کند انگیزه برای انجام فعالیت‌های روزمره را از دست می‌دهد، به ظاهرش اهمیت نمی‌دهد و عادات غذایی یا خواب او با تغییرات جدی مواجه می‌شود.


    از جمله علائم هشداردهنده‌ی خودکشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
    صحبت درمورد خودکشی: هرگونه صحبت درمورد خودکشی، مردن یا آزار رساندن به خود (مانند «کاش به دنیا نیامده بودم»، «اگر دوباره دیدمت…» و «بمیرم بهتره»)

    جستجوی سلاح‌های مرگبار: رفتن سراغ تفنگ، قرص، چاقو یا اشیای دیگری که در خودکشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    دل مشغولی نسبت به مرگ: تمرکز غیرعادی روی مرگ، مردن یا خشونت. نوشتن شعر یا داستان درمورد مرگ.

    ناامید شدن نسبت به آینده: احساس درماندگی، ناامیدی و گیر افتادن (راه فراری وجود ندارد). باور به این که چیزی بهتر یا عوض نمی‌شود.

    نفرت از خود: احساس بی‌ارزشی، گناه، شرم و نفرت از خود. احساس سربار بودن (حال همه بدون من بهتر است).

    راست و ریست کردن کارها: نوشتن وصیت‌نامه. واگذار کردن دارایی‌های باارزش به اعضای خانواده.

    وداع کردن: ملاقات یا تماس‌های غیرعادی یا غیر قابل انتظار با خانواده و دوستان. خداحافظی کردن با دیگران انگار دیگر قرار نیست آن‌ها را ببیند.

    منزوی شدن: دور شدن از اعضای خانواده و دوستان. افزایش انزوای اجتماعی. میل به تنها ماندن.

    رفتارهای تخریب خود: افزایش مصرف الکل یا مواد. رانندگی با سرعت. رابطه‌ی جنسی پرخطر. پذیرفتن خطرات غیرضروری انگار «از جان خود سیر شده‌اند».

    احساس آرامش ناگهانی: احساس ناگهانی آرامش و شادی بعد از افسردگی شدید نشان می‌دهد فرد تصمیم به خودکشی گرفته است.


    اکثر کسانی که دست به خودکشی می‌زنند روانی یا دیوانه نیستند. این افراد درگیر با غم، اندوه، افسردگی یا ناامیدی هستند

    اکثر کسانی که دست به خودکشی می‌زنند روانی یا دیوانه نیستند. این افراد درگیر با غم، اندوه، افسردگی یا ناامیدی هستند

    پیشگیری از خودکشی

    نکته‌ی اول برای پیشگیری از خودکشی: اگر نگرانید، نگرانی خود را مطرح کنید
    اگر یکی از عزیزانتان علائم خودکشی را از خود نشان دهد، با خود فکر می‌کنید بهتر است حرفی بزنید یا نه. اگر حدستان اشتباه باشد چه؟ اگر طرف مقابل عصبانی شود چه؟ طبیعی است که در این شرایط احساس معذب بودن کنید یا بترسید. اما کسی که راجع به خودکشی حرف می‌زند یا سایر علائم هشداردهنده را از خود نشان می‌دهد، نیاز به کمک دارد؛ هرچه زودتر، بهتر.

    صحبت درمورد فکر به خودکشی با اعضای خانواده یا دوستان می‌تواند دشوار باشد. اما اگر مطمئن نیستید کسی به خودکشی فکر می‌کند یا نه، بهتر است از او بپرسید. امکان ندارد که با اهمیت دادن به کسی، فکر خودکشی را در سرش بیندازید.

    درواقع، اگر به کسی که به خودکشی فکر می‌کند فرصت دهید تا احساساتش را بروز دهد، از تنهایی در می‌آید و افکار منفی را دور می‌ریزد. این اقدام می‌تواند جلوی خودکشی را بگیرد.


    روش‌های شروع صحبت درمورد خودکشی

    «تازگی‌ها نگرانت بودم»

    «اخیرا متوجه شدم عوض شدی و می‌خواستم بدونم حالت چطوره»

    «می‌خواستم حالتو بپرسم چون تازگی‌ها انگار خودت نیستی»

    سوالاتی که می‌توانید بپرسید

    «از کی چنین احساسی داری؟»

    «اتفاقی افتاده که باعث شده این احساس رو داشته باشی؟»

    «چطور می‌تونم ازت حمایت کنم؟»

    «به کمک گرفتن فکر کردی؟»

    چه حرف‌هایی به طرف مقابل کمک می‌کند
    «تو تنها نیستی. من پیشتم.»

    «شاید الان باورت نشه ولی این احساس بد تغییر می‌کنه.»

    «شاید دقیقا ندونم چه احساسی داری اما بهت اهمیت می‌دم و می‌خوام بهت کمک کنم.»

    «درست لحظه‌ای که می‌خوای تسلیم بشی، به خودت بگو یک روز، یک ساعت، یک دقیقه ی دیگه؛ هرچقدر که در توانته، می‌تونی دووم بیاری.»


    هنگام صحبت با کسی که قصد خودکشی دارد

    اقدامات زیر را انجام دهید
    خودتان باشید: بگذارید طرف مقابل بداند به او اهمیت می‌دهید و او تنها نیست. پیدا کردن کلمات مناسب به اندازه‌ی نشان دادن نگرانی مهم نیست.

    گوش کنید: اجازه دهید دوست یا عزیزتان احساساتش را بروز دهد. هرچقدر هم که این حرف‌ها منفی باشد، به زبان آوردن آن‌ها نشانه‌ی مثبتی است.

    همدردی کنید و قضاوت نکنید: هرچقدر شنیدن حرف‌های عزیزتان دشوار باشد، صحبت درمورد این احساسات کار درستی است.

    امیدواری دهید: به عزیزتان اطمینان دهید که برای کمک گرفتن دیر نیست و میل به خودکشی زودگذر است. بگذارید طرف مقابل بداند زندگی او برایتان اهمیت دارد.

    طرف مقابل را جدی بگیرید: اگر عزیزتان حرف‌هایی نظیر «انقدر افسرده‌ام که دیگه نمی‌تونم ادامه بدم» می‌زند، از او بپرسید به خودکشی فکر می‌کند یا نه. بدین ترتیب به او اجازه می‌دهید دردش را با شما به اشتراک بگذارد و با این کار فکر به خودکشی را در سرش نمی‌اندازید.

     
    اما اقدامات زیر را انجام ندهید
    با کسی که قصد خودکشی دارد بحث نکنید: از گفتن عباراتی نظیر «دلایل زیادی برای زندگی داری»، «خودکشی تو به خانواده‌ت لطمه می‌زنه» یا «بی‌خیال شو» بپرهیزید.

    شوکه نشوید: از ارزش‌های زندگی حرف نزنید و درمورد اشتباه بودن خودکشی بحث نکنید. 

    قول رازداری ندهید: یا قسم نخورید که به کسی چیزی نخواهید گفت. جان یک نفر در خطر است و شاید لازم باشد با متخصص سلامت روان صحبت کنید تا جان طرف مقابل را حفظ کنید. اگر قول دهید که مکالمه‌ی بینتان را مخفی نگه می‌دارید، بعدا مجبور می‌شوید زیر قولتان بزنید.

    راهکار برای حل مشکلات عزیزتان ارائه ندهید: پند و اندرز ندهید یا این احساس را به او منتقل نکنید که باید افکار و میل خود به خودکشی را توجیه کند. مهم نیست مشکل چقدر بزرگ است، مهم این است که چقدر باعث آزار و اذیت دوست یا عزیزتان شده است.

    خودتان را سرزنش نکنید: شما نمی‌توانید افسردگی فرد دیگر را برطرف کنید. شاد یا غمگین بودن دوست یا عزیزتان مسوولیت شما نیست.

    نکته‌ی دوم: در شرایط بحرانی سریع واکنش نشان دهید
    اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده به شما بگوید به مرگ یا خودکشی فکر می‌کند، باید خطر متوجه فرد را ارزیابی کنید. کسانی که برنامه‌ی خودکشی، اسلحه‌ی مورد نظر، زمان و نیت آن را مشخص کرده‌اند، بیشتر از بقیه در معرض خطر اقدام به خودکشی در آینده‌ی نزدیک قرار دارند.

    شما می‌توانید به کمک سوالات زیر ارزیابی کنید خطر خودکشی چقدر نزدیک است:

    برای خودکشی برنامه‌ریزی کردی؟ (برنامه)

    ابزار مورد نیاز (مانند قرص، تفنگ و غیره) برای انجام نقشه‌ات را در اختیار داری؟ (اسلحه)

    می‌دانی کی قصد انجام این کار را داری؟ (زمان)

    قصد داری جان خودت را بگیری؟ (نیت)


    احتمالات:
    کم: کمی فکر به خودکشی. بدون نقشه و برنامه. می‌گوید دست به خودکشی نمی‌زند.

    متوسط: فکر به خودکشی. نقشه‌ی مبهم که چندان مرگ‌بار نیست. می‌گوید دست به خودکشی نمی‌زند.

    بالا: فکر به خودکشی. برنامه‌ی مشخص که بسیار مرگ‌بار است. می‌گوید دست به خودکشی نمی‌زند.

    شدید: فکر به خودکشی. برنامه‌ی مشخص که بسیار مرگ‌بار است. می‌گوید دست به خودکشی می‌زند.

    اگر اقدام به خودکشی حتمی است، با اورژانس تماس بگیرید یا فرد را به اورژانس ببرید. اسلحه، دارو، چاقو و سایر اشیای خطرناک را از دسترس دور کنید اما تحت هیچ شرایطی فرد مقابل را تنها نگذارید.

    نکته سوم: پیشنهاد کمک و حمایت
    اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده‌ی شما به خودکشی فکر می‌کند، بهترین راه برای کمک این است که به حرف‌های او گوش دهید و با او هم‌دردی کنید. بگذارید عزیزتان ببیند که تنها نیست و شما به او اهمیت می‌دهید. اما مسوولیت التیام بخشیدن به دردهایش را نپذیرید. شما می‌توانید از او حمایت کنید اما نمی‌توانید حالش را بهتر کنید. خود فرد باید نسبت به بهتر شدن حالش متعهد شود.

    کمک کردن به کسی که قصد خودکشی دارد شجاعت زیادی می‌خواهد. به سختی می‌توان شاهد افکار خودکشی عزیز خود بود. در عین کمک به فرد مقابل، یادتان باشد از خودتان نیز مراقبت کنید. با یک فرد معتمد، دوست، خانواده، روحانی یا مشاور، درمورد احساساتتان صحبت کنید تا از شما نیز حمایت شود.


    برای کمک به کسی که به خودکشی فکر می‌کند
    کمک حرفه ای دریافت کنید: هرکاری از دستتان برمی‌آید انجام دهید تا کسی که به خودکشی فکر می‌کند کمک مورد نیاز را دریافت کند. برای مشاوره با خطوط مربوط به شرایط بحرانی تماس بگیرید. فرد را به مراجعه به متخصص سلامت روان تشویق کنید، در پیدا کردن موسسه‌ی درمان کمک کنید یا او را نزد پزشک ببرید.
    درمان را ادامه دهید: اگر پزشک دارو تجویز کرده است، مطمئن شوید دوست یا عزیزتان طبق دستور پزشک از آن استفاده می‌کند. نسبت به اثرات جانبی احتمالی دارو آگاه باشید و اگر شرایط فرد بدتر شد، به پزشک اطلاع دهید. معمولا پیدا کردن دارو یا تراپی که مناسب شخص باشد زمان می‌برد.

    فعال باشید: اغلب کسانی که اقدام به خودکشی می‌کنند فکر می‌کنند کسی نمی‌تواند به آن‌ها کمک کند، بنابراین لازم است در پیشنهاد کمک مصمم‌تر باشید. این که بگویید: «اگر به چیزی احتیاج داشتی با من تماس بگیر» بسیار مبهم است. منتظر تماس فرد نباشید. به دیدنش بروید، دوباره به او زنگ بزنید، او را به بیرون رفتن دعوت کنید.

    فرد مقابل را به تغییرات مثبت سبک زندگی تشویق کنید: مثل رژیم غذایی سالم، خواب کافی و بیرون رفتن و آفتاب گرفتن به مدت سی دقیقه در روز. ورزش هم بسیار مهم است زیرا باعث ترشح اندورفین می‌شود، استرس را کاهش می‌دهد و باعث بهتر شدن سلامت روحی و جسمی می‌شود.

    برنامه‌ی ایمن داشته باشید: به فرد مقابل کمک کنید اقدامات لازم حین بحران را برای خود فهرست کند و به خود قول دهد که در شرایط فکر به خودکشی به آن‌ها عمل می‌کند. هرچیزی که باعث برانگیخته شدن بحران خودکشی می‌شود، مانند سالگرد مرگ عزیز، الکل یا تنش در رابطه، باید در این فهرست مشخص شده باشد. به علاوه، شماره ی تماس پزشک یا تراپیست، دوست و اعضای خانواده فرد را در این برنامه بنویسید.

    ابزارهای احتمالی خودکشی را از دسترس خارج کنید: مثل قرص، چاقو، تیغ یا اسلحه. اگر احتمال اوردوز می‌رود، داروها را دور از دسترس قرار دهید یا فقط درصورتی که فرد به آن‌ها نیاز دارد در اختیارش بگذارید.

    طی مدت طولانی به حمایت خود ادامه دهید: حتی زمانی که خطر آنی خودکشی رفع شده است، با فرد در تماس باشید، مرتبا حالش را بپرسید یا به او سر بزنید. حمایت شما برای اطمینان از بهتر شدن حال دوست یا عزیزتان ضروری است.

    عوامل پرخطر
    به گفته‌ی دپارتمان خدمات بهداشتی و انسانی ایالت متحده، حداقل ۹۰ درصد از کسانی که به علت خودکشی جان خود را از دست می‌دهند از یک یا چند اختلال روانی نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی، شیزوفرنی یا اعتیاد به الکل رنج می‌برند.


    مخصوصا افسردگی نقش مهمی در خودکشی دارد. بخشی از دلیل ناتوان بودن این افراد برای پیدا کردن راهی برای پایان درد و رنج ناشی از مختل شدن عمل تفکر به دلیل افسردگی است.

    ازجمله عوامل پرخطر شایع در خودکشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
    بیماری روانی، اعتیاد به الکل یا مصرف مواد مخدر

    سابقه‌ی اقدام به خودکشی، سابقه‌ی خودکشی در خانواده یا سابقه‌ی تروما یا تجاوز

    بیماری مرگبار یا درد مزمن، فقدان یا رویداد تنش زا که به تازگی رخ داده است

    داروهای ضد افسردگی و خودکشی
    داروهای افسردگی در بعضی از افراد به جای کاهش افسردگی و فکر به خودکشی باعث افزایش و تشدید این احوال می‌شود. به همین دلیل، انجمن غذا و داروی آمریکا توصیه می‌کند هر کسی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کند باید مرتبا تحت نظر باشد تا مبادا فکر به خودکشی در او افزایش یابد.

    اگر فرد برای اولین بار از این دارو استفاده می‌کند یا دوز دارو اخیرا تغییر کرده است، اهمیت نظارت دو چندان می‌شود. خطر خودکشی طی دو ماه اول مصرف داروهای ضد افسردگی در بیشترین حد خود قرار دارد.


    خودکشی نوجوانان و سالمندان
    درکنار خطرات عمومی خودکشی، نوجوانان و سالمندان بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند.

    خودکشی نوجوانان
    خودکشی نوجوان یکی از مشکلات جدی و رو به افزایش است. سال‌های نوجوانی از نظر عاطفی با طغیان و تنش همراه است. نوجوانان با فشار موفق و پذیرفته شدن در اجتماع روبه‌رو هستند. آن‌ها با مسئله‌ی عزت نفس، تردید نسبت به خود و احساس بیگانه بودن مواجه می‌شوند.

    این موارد، در بعضی از نوجوانان منجر به خودکشی می‌شود. افسردگی هم یکی خطرات اصلی خودکشی در نوجوانان است.

    از جمله دیگر عوامل پرخطر خودکشی در نوجوانان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    کودک آزاری
    اتفاق تروماتیک که به تازگی رخ داده
    عدم حمایت شبکه‌ای
    در دسترس بودن تفنگ
    محیط متخاصم اجتماعی یا مدرسه
    قرار گرفتن در معرض خودکشی سایر نوجوانان


    اگر اقدام به خودکشی حتمی است، با اورژانس تماس بگیرید یا فرد را به اورژانس ببرید. اسلحه، دارو، چاقو و سایر اشیای خطرناک را از دسترس دور کنید اما تحت هیچ شرایطی فرد مقابل را تنها نگذارید.

    علائم هشداردهنده در نوجوانان
    علائم زیر می‌تواند نشان‌دهنده‌ی فکر به خودکشی در نوجوانان باشد:

    تغییر در عادت غذایی و خواب
    دور شدن از دوستان، اعضای خانواده و فعالیت‌های عادی
    خشونت یا شورش، زورگویی، فرار کردن از خانه
    مصرف مواد و الکل
    نادیده گرفتن ظاهر

    کسالت مداوم، اختلال در تمرکز یا زیر سوال بردن کیفیت تکالیف مدرسه

    شکایت دائم از علائم فیزیکی مانند شکم درد، سردرد یا خستگی
    رد کردن تعریف و تحسین یا جایزه


    حتی زمانی که خطر آنی خودکشی رفع شده است، با فرد در تماس باشید، مرتبا حالش را بپرسید یا به او سر بزنید.

    خودکشی سالمندان
    بالاترین آمار خودکشی مربوط به گروه سنی بالای ۶۵ سال است. یکی از دلایل آن افسردگی در افراد مسن است که مورد تشخیص و تحت درمان قرار نمی‌گیرد.

    از جمله دیگر عوامل پرخطر خودکشی در سالمندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    مرگ عزیز، انزوا و تنهایی

    بیماری، ناتوانی یا درد فیزیکی

    تغییر اساسی زندگی مانند بازنشستگی یا از دست دادن استقلال
    از دست دادن حس هدفمندی

    علائم هشداردهنده در سالمندان

    علائم هشداردهنده‌ی زیر می‌‌تواند نشان‌دهنده‌ی فکر به خودکشی در سالمندان باشد:

    خواندن درمورد مرگ و خودکشی

    تغییر در الگوی خواب

    افزایش مصرف الکل یا داروهای تجویزی

    نادیده گرفتن خود یا عدم پیروی از دستورات پزشکی

    ذخیره کردن دارو یا علاقه ی ناگهانی به اسلحه

    دوری از دوستان، اعضای خانواده و فعالیت‌های اجتماعی، وداع کردن یا عجله برای نوشتن وصیت‌نامه


    انتهـــــــــــــــــــــــــای پیــــــــــــــــــــــــــام
    منصرف کردن فردی که قصد خودکشی دارد
    ۵۲ elaheh solimani ۱ ۰

نظرات (۰)

هيچ نظري هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

درباره من

💚ایران مطلب 💚 خانواده و زندگی💚

سلام در بسیاری از مسائل زندگی افراد به وضوح قابل مشاهده است. خانواده اولین بخش از یک اجتماع است که هر کدام از ما به صورت تولد، فرزند خواندگی، یا ازدواج به آن وارد می‌شویم. روابط بین افراد خانواده و نقش‌هایی که هر یک از اعضا بر عهده می‌گیرند، می‌تواند بر شکل‌گیری شخصیت و نحوه تعاملات افراد اثر بگذارد. علاوه بر ژن‌های مشابه، سبک‌های ارتباطی افراد یک خانواده نیز منجر به پیدایش خصوصیات مشترک در بین آن‌ها می شود. برای آنکه در مورد نقش و اهمیت خانواده بیشتر بدانید

طبقه بندي موضوعي

آخرين عناوين

پربحث ترين ها

پربازديدترين ها

محبوب ترين ها

آخرين نظرات

آرشيو

نويسندگان

برچسب ها

علائم علل تشخیص و درمان ۶ علامت استرس و اضطراب شدید علائم و درمان تشخیص علائم و راه‌های درمان حسی چگونه بر ترس و اضطراب غلبه کنیم؟ اختلال روان‌ تنی یا سایکوسوماتیک چیست؟ عوارض و راه های درمان استرس حاد احساس تمایل به خودکشی به چه دلایلی ایجاد می‌شود؟ منطقی پیشگیری و درمان استرس حاد چیست؟ اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟ اوتیسم یا درخودماندگی چه هست و چه نیست؟ اختلال جویدن ناخن چیست و چگونه درمان می‌شود؟ علت کابوس های شبانه چیست؟ علائم و راه درمان این اختلال حمله پانیک؛ علل کنترل خشم در ADHD یا بیش فعالی علل و درمان وسواس فکری-عملی علل و درمانی دارد؟ اختلال پانیک یا هراس چه علائم علائم اختلال ADHD یا بیش فعالی کم توجهی چیست؟ علت و دلیلی بیش فعالی یا ADHD چیست؟ کمال گرایی و وسواس چه فرقی دارند؟ علل و درمان سندرم آسپرگر افسردگی چیست و چطور باید با آن کنار بیاییم؟

پيوندهاي روزانه

پيوندها